18 Aralık 2009

HER LİNÇ İLE İNSANLIK BİRAZ DAHA ÖLÜYOR




Guatemala’da geçtiğimiz günlerde yaşanan linç olayını herkesin kanını dondurdu. Bir kadın hırsızlık yaptı diye önce çırılçıplak soyuldu sonra ise üstüne benzin döküp yakılmak istendi.
Türkiye Cumhuriyeti tarihi de linç olaylarıyla dolu benzer. Özellikle son yıllarda Kürtler, solcular ve eşçinseller üzerinde linç bir yıldırma aracı olarak kullanılıyor.

Linç, hiç bir adil yargılama olmadan insanları cezalandırma yöntemi. Ve de öldürücü bir ceza yöntemi. Sadece şeriat yönetiminlerinde değil en modern görünen rejimlerde bile görünen, insanlığın bittiği nokta. İnsanın kendini hukuğun yerine ve de üstüne koyması.
DTP’lilere ve bazı solcu gruplara karşı son yıllarda birçok kez linç girişiminde bulunuldu. Bugün de Oral Çalışlar Radikal’deki köşesinde son yıllarda yaşanan linç olaylarıyla ilgili şu bilgi dökümünü vermiş, aynen aktarıyorum:
- İzmir Seferihisar’e bağlı Ürkmez’i, dört yıl önce yangın yerine çeviren gerilimin sebebi basit bir park yeri kavgasıydı. Hatalı park eden araçtan biri Diyarbakır plakalı, araçtan çıkıp jandarma trafik eriyle tartışanlar Diyarbakırlı olunca, önce ‘PKK’lılar asker dövdü’ söylentisi yayıldı, ardından bütün belde 5 kişinin üzerine çullandı. Beş kişi, “Biz Kürt bile değiliz. Arapız” demelerine rağmen, linçten kurtulamadıkları gibi tutuklandılar da. Adliye binası önünde ve cezaevine götürülürken bir grup saldırgan onları linç etmeye kalkıştı. Kamera görüntülerine ve tanıklara rağmen linççilerden sadece bir kişi yargılandı, o da beraat etti. O beş mağdurun yargılandığı dava birkaç ay önce bitti. Mağdurların ikisi memura direnmekten mahkum oldu, üçü ise beraat etti. Tazminat isteme ya da AİHM’ye başvurma yönünde bir girişimde de bulunmadılar. Çünkü hala korkuyorlar.

- 6 Nisan 2005: Trabzon’da bildiri dağıtan TAYAD’lılar linç edilmek istendi.
- 12 Nisan: Sakarya’da, TAYAD’lılara yapılan saldırıları protesto için bildiri dağıtan beş genç, yüzlerce kişi tarafından linç edilmek istendi.
- 6 Eylül: Gemlik’te yapılması planlanan mitinge katılmak için Güneydoğu’dan yola çıkan otobüsler Bozüyük’te saldırıya uğradı, otobüslerdekiler yakılmak istendi, yüzlerce kişi yaralandı. - 25 Şubat 2006: İzmit’te bayrağı tekmelediği iddia edilen bir genç linç etmeye kalkışıldı.
- 8 Nisan: Isparta’da bildiri dağıtan gençlere PKK’lı oldukları iddiasıyla saldırıldı.
- 21 Mayıs: İzmir Kemalpaşa’da çıkan olaylar yüzünden 100 Kürt ilçeyi terk etmek zorunda kaldı.
- 29 Ağustos: Konya Bozkır’da bir Kürt işçi linç girişiminden son anda kurtarıldı, 25’i ilçe dışına çıkarıldı.
- 7 Eylül: Sakarya Akyazı’da fındık işçileri ‘Terörist Kürtler’ diye saldırıya uğradı. Gözaltına alınan, işçiler oldu.
- 5 Haziran 2007: Sakarya’da Ahmet Kaya tişörtü giyen iki işçi yüzlerce kişi tarafından linç edilmek istendi.
- 30 Aralık: Sakarya’da PKK’lı olduğu iddiasıyla gözaltına alınan 20 kişi muayene için götürüldükleri Erenler Sağlık Ocağı’nda linç edilmek istendi.
- 27 Nisan: Sakarya’da ‘Barış ve Kardeşlik Şöleni’ düzenleyen DTP’lilere saldırıldı, salonda bir kişi kalp krizi geçirerek öldü.
- 3 Eylül: Mersin Tepeköy’de şeftali toplamaya giden çoğu kadın 150 Kürt işçi, saldırıya uğradı.
- 1 Ekim: Balıkesir’in Altınova beldesinde gençlerin sataşmasıyla başlayan ve iki kişinin ölümüyle sonuçlanan kavganın ardından beldedeki Kürtlerin evleri ve işyerleri taşlandı, arabaları yakıldı.
- 19 Mayıs 2009: Sakarya Akyazı’da fındık işçilerine yönelik saldırıda bir işçi öldürüldü, ikisi ağır yaralandı.
- 15 Ekim: Sakarya Arifiye’de dolmuşta telefonda Kürtçe konuşan Halis Çelik, ‘Burası Türkiye Kürtçe konuşamazsın’ diye linç edilmek istendi.
- 13 Kasım: Tekirdağ Hayrabolu’da Kürtçe konuştukları için saldırıya uğrayan işçilerden ikisi ağır, altısı yaralandı.
- 22 Kasım: İzmir’de DTP konvoyuna yapılan saldırıda 20 kişi yaralandı. - 26 Kasım: Çanakkale Bayramiç’te 2 bin 500 kişi Kürtlere saldırdı.
En acısı da bu olaylara dahil olan linççilerin çok çok büyük bir bölümünün sorgulanmaması, tutuklanmaması ve yargılanmaması, ceza almamaları. Devlet de linçcileri koruyup kolluyor.

Bu coğrafyada linç bir kültür ne yazık ki, tarihsel kökleri de olan bir kültür(süzlük). Her linç olayında insanlık biraz da ölüyor.